Czary i magia... - czy umiejętność spojrzenia poza widzialny świat ma wpływ na życie człowieka? (argument drugi)

Umiejętność spojrzenia poza widzialny świat, jak zostało wspomniane, ma wpływ na życie człowieka. Dla przykładu za pomocą hipnozy można wykreować nowy świat, który zobaczy tylko człowiek będący pod jej wpływem. Oczywiście twory hipnozy nie zawsze będą dla człowieka dobre. Wszystko zależy od osoby próbującej stworzyć ów efekt. Może zdarzyć się, że twory iluzji będą dla człowieka na tyle irracjonalne, by nie był w stanie w nie uwierzyć. Trzeba umieć zapanować nad hipnozą lub czarami czy magią, lub w przeciwnym wypadku korzystanie z niej może być katastrofalne w skutkach, których nikt nie może przewidzieć. W przypadku fragmentu tekstu “Mistrza i Małgorzaty” M. Bułhakowa, Bengalski twierdził, że efekt spadających banknotów został utworzony za pomocą hipnozy, a w rzeczywistości były to prawdziwe pieniądze. 

Z kolei w sadze o Wiedźminie autorstwa A. Sapkowskiego magia ma przeróżne zastosowania praktyczne. W uniwersum “Wiedźmina” magia jest Chaosem, Sztuką i Nauką. Jest przekleństwem, błogosławieństwem i postępem. “Magia to talent dany nielicznym wybrańcom. Inni, talentu pozbawieni, mogą jedynie patrzeć z podziwem i zazdrością na rezultaty pracy artystów, mogą podziwiać stworzone dzieła, czując zarazem, że bez tych dzieł i bez tego talentu świat byłby uboższy.” - definiuje magię czarodziejka Yennefer. Dla niektórych jest to źródło dochodu, dla innych nauka, lub po prostu narzędzie do osiągania własnych celów. By ją opanować, nie wystarczy talent, czy wrodzone zdolności. Potrzebne są lata pilnych studiów i wytężonej pracy, konieczna jest wytrwałość i wewnętrzna dyscyplina.

W tekstach odnoszących się do motywu magii największą mądrość mają starsi ludzie, których życie zdążyło już wiele nauczyć. To właśnie oni przekazują zdobytą wiedzę następnym pokoleniom. W utworze A. Mickiewicza “Dziady cz. II” to właśnie stary mędrzec odprawia obrzędy dziadów. Przyzywa duchy, by im pomóc doznać rozgrzeszenia. Mimo przeciwności losu i ogromnego trudu udaje mu się ukończyć obrzęd. Jak silny wpływ na człowieka ma przekonanie, że świat pozarealny ma na niego wpływ, niech świadczy fakt, że wspomniane utwory wykorzystują jako akcję utworu zamknięte pomieszczenia, które stereotypowo stanowią odniesienie do sfery bezpieczeństwa, a w tym wypadku są miejscem przenikania się rzeczywistości i magii. W przypadku “Dziadów cz. II” akcja dzieje się w opuszczonym kościele, natomiast we fragmencie utworu pt. “Mistrz i Małgorzata” akcja toczy się w sali teatralnej. Oba teksty ukazują przerażającą magiczną scenę: w jednym przyzywanie okrutnych duchów w obrzędzie dziadów, w drugim oderwaną głowę od tułowia na deskach teatru. Motyw grozy nie jest użyty bezpodstawnie. We fragmencie "Mistrza i Małgorzaty” M.Bułhakowa czytelnik z przerażeniem śledzi sytuację, kiedy to zdenerwowany tłum ludzi żąda urwania głowy Bengalskiemu. Głowa zostaje urwana, krew się rozpryskuje, tłum szaleje. To tłum staje się sędzią w sprawie Bengalskiego, to oni decydują, czy Bengalski ma być “bez głowy, czy z głową”. Ślepo wierzą w to, co widzą, nie zdając sobie sprawy, że to wszystko jest zbiorową hipnozą. Świat magii, bez wątpienia przenika do realnego życia i chcąc nie chcąc, ma wpływ na życie w realu.